ในปี 2532 ผมได้มีโอกาสเดินทางไปเข้ารับการอบรมหลักสูตรระยะสั้น ณ ประเทศฝรั่งเศส เดินทางโดยสายการบิน Air France ซึ่งเป็นการเดินทางโดยเครื่องบินเป็นครั้งแรกในชีวิต

ขณะอยู่ในเครื่องบินก็จะมีการบริการอาหารและเครื่องดื่ม ซึ่งแน่นอนว่าสายการบินของประเทศที่เป็นเจ้าของอาหารและเครื่องดื่มที่มีชื่อเสียงเป็นระดับต้นๆ ก็จะต้องมีการบริการที่เต็มที่ โดยเฉพาะไวน์และคอนญัค พนักงานบริการบนเครื่องบิน (Air Hostess - ตำแหน่งที่เรียกในขณะนั้น) ก็จะเข็นรถเข็นที่มีเครื่องดื่มทั้งที่มีแอลกอฮอล์และไม่มีแอลกอฮอล์เรียงรายมาเต็มรถเข็น

หลังจากเริ่มต้นเครื่องดื่มเรียกน้ำย่อย (Aperitif) ก็ตามด้วยอาหาร พร้อไวน์ขาวและไวน์แดง (With Meal) ตามแต่ผู้โดยสารจะชอบอะไร บางคนก็สองชนิดไปเลย เรียกว่าดื่มให้คุ้ม หลังจากรับประทานอาหารเสร็จเรียบร้อยก็จะมีเครื่องดื่มช่วยย่อย (Digestive) ทั้งเหล้าหวาน (Liqueur) และคอนญัค (Cognac) ขณะที่พนักงานเข็นรถเข็นบริการเครื่องดื่มก่อนที่จะถึงแถวที่นั่งของผมก็ได้ยินผู้โดยสารคนหนึ่งขอคอนญัค (Cognac) สองแก้ว ฟังน้ำเสียงแล้วพอเดาได้ว่าดื่มไปหลายขนานแล้ว ซึ่งปกติจะขอกันครั้งละแก้ว แล้วก็ได้ยินเสียงพนักงานบริการหญิงพูดเชิงขอร้อง "Please, Please" ผมก็มองไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น

ภาพที่เห็นก็คือมีผู้โดยสารชายคนหนึ่งลุกขึ้นยืนบนที่นั่งแล้วเอื้อมมือไปหยิบขวดคอนญัคจากรถเข็นมาทั้งขวด ซึ่่งปกติพนักงานบริการจะรินใส่แก้วให้ผู้โดยสารทีละคน ผมก็มองต่อไปว่าพนักงานจะปฏิบัติรับมือกับเหตุการณ์เช่นนี้อย่างไร เธอจะแย่งขวดคืน หรือพูดต่อว่า หรือทำอย่างไร ปรากฏว่าพนักงานบริการหญิงคนนี้ ยิ้มให้กับผู้โดยสารที่หยิบขวดคอนญัคไปพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงที่เป็นปกติว่า

"Execute me sir, do you know what education is."

จากนั้นก็มีผู้โดยสารชายอีกคนที่นั่งข้างๆ (คาดว่าเป็นเพื่อนกัน) แย่งขวดคอนญัคจากผู้โดยสารที่หยิบไป แล้วส่งคืนให้กับพนักงานบริการพร้อมกับพูด "Sorry" กับพนักงาน

จากเหตุการณ์ในครั้งนั้นทำให้ผมเข้าใจอย่างลึกซึ้งในความหมายของคำว่า "Education" อย่างฝังใจมาจนกระทั่งทุกวันนี้